امروز که زمین و آسمان می گرید از بهر غريب سامرا می گرید جا دارد اگر كه شیعه خون گریه کند چون مهدی صاحب الزمان می گرید
شهادت جانسوز امام هادی علیه السلام تسلیت باد
علی بن محمد مشهور به امام هادی یا امام علی النقی (۲۱۲-۲۵۴ق) دهمین امام شیعیان و فرزند امام جوادعلیه السلام است. او از ۲۲۰ تا ۲۵۴ق به مدت ۳۳ سال، امامت را به عهده داشت. امام هادی با چند تن از خلفای عباسی از جمله متوکل همزمان بود و بیشتر سالهای امامت را در سامرا تحت نظارت حاکمان عباسی گذراند. از امام هادی علیه السلام احادیثی در امور اعتقادی، تفسیر، فقه و اخلاق روایت شده و بخشی از آنها درباره مباحث کلامی همچون تشبیه و تنزیه و جبر و اختیار است. زیارت جامعه کبیره و غدیریه از امام دهم شیعیان نقل شده است. امام هادیعلیه السلام به واسطه جمعی از وکیلان که سازمان وکالت خوانده میشد، با شیعیان ارتباط داشت. عبدالعظیم حسنی، عثمان بن سعید، ایوب بن نوح، حسن بن راشد و حسن بن علی ناصر، از اصحاب او به شمار آمدهاند. مزار امام هادی در سامرا که به دلیل دفن وی و فرزندش امام حسن عسکری علیه السلام ، حرم عسکریین خوانده میشود، از زیارتگاههای شیعیان در عراق است.
از صفات امام هادی علیه السلام ، بزرگواری و بخشندگی اوست، زیرا او بخشنده ترین مردم بود به همان روالی که پدران بزرگوارش بودند، که به خاطر خدا خوراک خودشان را به فقیر، یتیم و اسیر می دادندو آنقدر به دیگران می دادندکه در خانواده خودشان خوراکی نمی ماند و به قدری به دیگران پوشاک می دادند که برای خودشان نمی ماند. سخاوت و کرم ایشان تا آنجا بود که گاهی مقدار انفاق به حدی از فزونی می رسید که دانشمندی مانند «ابن شهرآشوب» پس از نقل آن می گوید: این مقدار انفاق، معجزه ای است که جز پادشاهان از عهده کسی ساخته نیست و تا کنون این مقدار انفاق را از کسی نشنیده ایم. (ابن شهر آشوب، مناقب آل ابیطالب، ج۴، ص۴۰۹)